Ervaringen van HSP's

Bedankt Sinterklaasje!

Bedankt Sinterklaaaaassss!!! Schreeuwen mijn kleinkinderen als ze mijn huis met een buslading vol cadeaus verlaten. Elk jaar kijk ik toch weer gefascineerd naar dit tafereel. Voor ze het cadeau goed en wel bekeken hebben, smijten ze het aan de kant en rennen terug naar de zak vol met cadeaus, want er is MEER….. Aan het einde van de middag hebben ze geen idee wat ze gekregen hebben en vaak is er 1 die huilt, want Sinterklaas was naast die 15 cadeaus toch ook nog dat ene andere cadeau vergeten. Uiteraard probeert mijn dochter haar zoon te kalmeren en uit te leggen dat hij al enorm verwend is, maar de kleine man wil eigenlijk nog meer. Ik realiseer mij dat het voor mijn vijfjarige kleinzoon een heel belangrijke les is voor als hij ouder is. Hoe vaak staan wij nou eigenlijk stil bij de dingen die we hebben of die we cadeau krijgen in het leven? En dan heb ik het niet over die nieuwe kleren die je jezelf cadeau gedaan hebt voor de feestdagen, maar die mooie dag waarop de zon schijnt, dat warme kopje thee met een boekje in je eigen huis bij de verwarming. De glimlach van een (klein)kind, alleen maar omdat je bestaat.

We worden momenteel doodgegooid met cursussen, boeken en workshops, waarin je kunt leren echt gelukkig te zijn. En eigenlijk gebeurt hier hetzelfde. We hebben al zoveel om dankbaar voor te zijn, maar willen nog meer en nog gelukkiger zijn. De belangrijkste truc is dankbaarheid. Gelukkig zijn met wat je hebt en daar dankbaar voor zijn. Eén van mijn kennissen moet rondkomen van een uitkering op bijstandsniveau en ik ga heus niet zeggen dat ze gelukkig zijn met de situatie, maar ik zie wel dat ze meer genieten van de kleine dingen. Dat ze 2 jaar lang sparen voor een weekje weg naar de Veluwe en daar extreem van genieten, omdat ze het zo verdiend hebben. Zij worden blij van een tweedehands lamp van de kringloop, die bij hen een prachtig nieuw leven krijgt en met grote gelukzaligheid ontvangen is. En ondanks dat er geen geld is, kan altijd iedereen mee eten. Ze klagen bijna nooit, maar hebben de situatie geaccepteerd en genieten van de kleine dingen die het leven sowieso al gratis te bieden heeft en van de liefde voor elkaar en anderen.

Als ik naar mijzelf kijk schaam ik me soms wel een beetje. We hebben recent onze vier jaar oude auto vervangen voor een nieuwe, omdat we niet tevreden waren met die ‘oude’. We gaan 3x per jaar op vakantie, maar voor mijn gevoel moet ik nodig weer eens naar de zon. Als ik in mijn kledingkast kijk zie ik niks leuks meer hangen en dat terwijl de gemiddelde modezaak minder in haar rekken heeft. Eigenlijk wil ik net als mijn vijfjarige kleinzoon altijd maar meer. Alles lijkt mogelijk en te koop en dat maakt ons nou juist zo ontevreden en ook ondankbaar.

Het was mijn voornemen voor 2019, maar ik heb besloten om er gewoon vandaag mee te beginnen. Als mooie afsluiter van dit jaar. Ik ga iedere dag na het eten even aan tafel zitten met mijn schriftje en benoem 1 ding waar ik die dag dankbaar voor ben en waarom. Je schijnt er nog gelukkiger van te worden ook ;-). Doe jij met mij mee? Ik ben benieuwd naar jouw kleine genietmomentjes, waarvoor je dankbaar bent. Laat het me weten bij de comments hieronder, op Facebook of Instagram.

Liefs,

Lia

Wil je meer weten over hoogsensitiviteit? Houd onze Facebookpagina in de gaten met nieuwe blogs boordevol praktische tips.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.